Ferman Karaçam - Aşk Buzlu Bir Yanardağ

Ferman Karaçam - Aşk Buzlu Bir Yanardağ

Kültür Edebiyat

üşümek, üşümek bir tanem çocuksu gözlerinin alevinde titreyip üşümek ve kaçıp gitmek buralardan buralar bana dar geliyor sevdiğim yüreğim sığmıyor göklerin altına vurup gidiyorum rüzgarın kanatlarında belkısların diyarından ta kehkeşanlara


Seyfullah Kartal'ın sesinden, Ferman Karaçam'ın "Aşk Buzlu Bir Yanardağ" şiiri...

üşümek, üşümek bir tanem

çocuksu gözlerinin alevinde

titreyip üşümek

ve kaçıp gitmek buralardan

buralar bana dar geliyor

sevdiğim

yüreğim sığmıyor göklerin altına

vurup gidiyorum

rüzgarın kanatlarında

belkısların diyarından ta kehkeşanlara

dolaşıyorum yeryüzünü

gökyüzünü, melekleri,

yıldızları

ay’da duruyor hala canlı ve dipdiri

aşkımızın izleri

buralar bana dar geliyor

birtanem

tutunamıyorum bu zalim dağlara

ovalara, vadilere

taşıp gidiyorum okyanuslardan

üşüyorum

üşüyorum

alev alev kar tipilerinde üşüyorum

dönüp bakıyorum yollara

virane evlerin silueti düşmüş

hatıralara

dönüp bakıyorum dumanı

göklerde biriken yakılmış zamanlara

sen daha çocuksun bilmiyorsun

aşkın buzlu bir yanardağ olduğunu

kaldırımların sensizliği / nasıl

haykırdığını yüzüme

denizin korkunç dalgalarını

ve kıyıdaki insafsız

çarpıntılarını

ve durup durup çılgınca

yokluğuna nasıl ağladığını

istanbul’un

sen bilemiyorsun

üşümek, üşümek birtanem

çocuksu gözlerinin alevinde

titreyip üşümek

ve kaçıp gitmek buralardan

buralar bana dar geliyor

sevdiğim

yüreğim sığmıyor

çırpınıp duruyor deryaların

uçsuz bucaksız ufuklarında

üşüyorum

zümrüt gözlerinin alev alev

yangınında

üşüyorum birtanem

üşüyorum

Ferman Karaçam

 

Paylaş